Thema: Durf moedig te zijn – over het boek van Mariann Budde
Mariann Budde laat zien dat moed geen aangeboren talent is, maar een bewuste keuze die je elke dag opnieuw maakt. Of het nu gaat om je mening uiten, grenzen stellen of tegen de stroom in durven gaan- echte moed zit vaak in de kleine, dagelijkse beslissingen. Budde schrijft op een persoonlijke en kwetsbare manier over beslissende momenten in haar eigen levens- en geloofsbiografie waarop het eropaan kwam een moedige stap te zetten. Dat is voor haar geen vanzelfsprekendheid geweest maar een parcours van vallen en opstaan. Ze heeft haar weg moeten vinden, in het leven en in de kerk. Leren opstaan…in Jezus’ naam.
Orde van dienst
*Orgelspel
*Welkom en mededelingen
Inleiding op het Intochtslied: De moed om te gaan
*Intochtslied: NLB 119: 1 en 62
*Stil gebed
*Onze hulp en Groet
*Inleiding op het kyriëgebed: De moed om te blijven
*Kyriëgebed
*We zingen NLB 418: 1
*Glorialied: we luisteren naar het lied: Ravijn
Maar als ik iets zou mogen zeggen, het is geen rechte lijn
En de grens maar iets verleggen gaat maar zelden zonder pijn
Want de allermooiste bloemen, groeien vlak langs het ravijn
En om die te kunnen plukken moet je durven…..ook bang te zijn
En moedig……
*Inleiding op het gebed: De moed om te beginnen
*Gebed bij de opening van de Schrift
*Kindermoment
Kinderen gaan met het licht naar de kindernevendienst
*Inleiding op de schriftlezing: De moed om te aanvaarden
*Schriftlezing: Marcus 6: 45- 51
45 Meteen daarna gelastte Hij zijn leerlingen in de boot te stappen en alvast naar de overkant te varen, naar Betsaïda; intussen zou Hijzelf de menigte wegsturen. 46Nadat Hij afscheid van de mensen had genomen, ging Hij de berg op om er te bidden. 47 Bij het vallen van de avond was de boot midden op het meer, en Hij was alleen aan land. 48 Toen Hij zag dat de leerlingen door de hevige tegenwind maar nauwelijks vooruitkwamen, hoe hard ze ook roeiden, liep Hij tegen het einde van de nacht over het water naar hen toe, en Hij wilde hen voorbijlopen. 49 Toen ze Hem over het water zagen lopen, dachten ze dat Hij een geestverschijning was en ze schreeuwden het uit. 50 Ze hadden Hem allemaal gezien en raakten in paniek. Maar Hij sprak hen meteen aan en zei: ‘Houd moed! Ik ben het, wees niet bang.’ 51 Hij stapte bij hen in de boot en de wind ging liggen. Zijn leerlingen waren helemaal van hun stuk gebracht. 51
*We zingen NLB 538: 1 en 4
*Moment van bezinning De moed om het voortouw te nemen
*We zingen: NLB 719: 4 en 5, op melodie: Wij staan aan een kribbe 503
De kinderen komen terug.
*Aandacht voor de collectes
*In Memoriam
*Inleiding op de gebeden: De moed bij onvermijdelijke teleurstelling
*Dankzegging en voorbeden, stil gebed, Onze Vader,
die we vervolgen met lied NLB 835: 1 en 2
Kinderen van de oppas worden opgehaald
*Slotlied: NLB 974: 3 en 5, op melodie: Dank, dank nu allen God 704
*Inleiding op de zegen: De moed bij de verborgen deugd van volharding
*Zegen, die we beantwoorden met NLB 247: 3