Een icoon teken je niet zelf, maar je trekt een bestaande icoon over. Als ik een nieuwe icoon wil beginnen ga ik altijd op zoek naar afbeeldingen van een gebeurtenis of persoon die ik zou willen schilderen, en kies er dan uiteindelijk een uit die me aanspreekt. Maar soms zoekt de icoon jou uit, dan kom je zomaar een icoon tegen die je zo aanspreekt dat denkt: die moet ik schilderen!
Zo kwam ik vorig voorjaar een afbeelding tegen waar ik direct door gegrepen was, zo mooi! Het was een Vitae-icoon, een levensbeschrijving in beelden, van het leven van Jezus. In het midden de Opstandingsicoon met daar omheen kleine afbeeldingen van gebeurtenissen uit zijn leven. Prachtig, maar zou ik dat wel kunnen, met zoveel kleine figuurtjes? Het liet me niet los.
Na lang wikken en wegen besloot ik om de stap te wagen. Eerst op zoek naar een grote geprepareerde plank. Die werd voor me gemaakt in een klooster in Roemenië. Half juni was ik zover dat ik kon beginnen. Vanaf die tijd schilderde ik dagelijks enkele uren en vlak voor de kerst was het klaar. Ruim 300 uur schilderwerk, monnikenwerk en engelengeduld!
Binnenkort is de icoon te zien in de kerk, en zijn de afbeeldingen een rode draad in de vespers voor Pasen.
De bovenste rand:
Links: Jezus geneest het een blinde bij het badwater Siloam (Joh. 9)
Midden: Maria als bron van levend water
water. De afbeelding verwijst naar Joh 7: 38 Wie in Mij gelooft, stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien.
Rechts: Genezing van een verlamde bij het badwater van Bethesda (Joh. 5)
De zijkanten:
Het linker en rechterdeel van de rand horen bij elkaar.
Het bovenste tafereel is Jezus bij de put met de Samaritaanse vrouw. (Joh 4)
Daaronder zien we de vrouwen bij het geopende graf met de engel (Math 28)
