Tentoonstelling in de Emmaüskerk in Barneveld van 04 maart t/m 03 juni 2023
“Houd Me niet vast”, zei Jezus.
“Ik ben nog niet opgestegen naar de Vader. Ga naar mijn broeders en zeg tegen hen dat Ik opstijg naar mijn Vader, die ook jullie Vader is, naar mijn God, die ook jullie God is”.
Johannes 20 : 17
Levensreis
verlangen
dat ons drijft
geestkracht
hoop
op een goede afloop
omgeven
door het Licht
wonder
boven wonder
Op dat moment waren er in Jeruzalem veel Joden uit alle delen van de wereld. Ze waren gekomen om het Pinksterfeest te vieren. Toen het geluid uit de hemel klonk, kwamen ze er allemaal op af. Ze begrepen er niets van. Want iedereen hoorde de gelovigen spreken in hun eigen taal.
Handelingen 2 : 5 en 6 (Bijbel in Gewone Taal)
Ook in het Nederlands, in het Fries en Utrechts, het Zeeuws en Gronings, het Limburgs en Achterhoeks, het Brabants en Twents, het Amsterdams, het Haags, het Barnevelds, het …..
Een eenvoudig kruis, protestant, zonder enige versiering, een soort naakte waarheid. Het is geworteld in een berg puin, de plek waar op schilderijen vaak de schedel te zien is van de oude Adam. De oude mens, die weet heeft van de puinhoop die het leven kan worden.
Geen gewoon kruis, want dat is een crisis waar geen eind aan komt, behalve de dood maar die vormt ook een crisis, een doodlopende weg zonder doel.
Uit dit kruis rijst de zon omhoog. Ik kreeg de vraag: “Is het kruis nodig als de plaats waar de zon kan verschijnen?” Hoe het ook zij, het kruis blijkt niet onbreekbaar te zijn, niet de macht die het laatster woord heeft. In haar, door haar heen, ondanks haar draagt zij een belofte, is zij zwanger van een onmogelijke totaal onverwachte toekomst. Het wordt gespleten, het wordt zwak, het opent zich als de aarde die zich opent voor een zaad wat begint te groeien. De splijting gaat diep, tot in het hart van het kruis, er vindt hier iets fundamenteels plaats. Ik vraag mij af, wanneer de zon boven het kruis uitgestegen is, zal het dan weer terugbuigen en heel worden, klaar voor de volgende crisis? Of zullen haar armen verder zakken en zal zij uiteenvallen en nooit meer een mens kunnen dragen?
Ds. Atzo Nicolai tijdens de Vesperdienst op 3 april 2012
Licht ontloken aan het donker,
Licht, gebroken uit de steen,
Licht, waarachtig levensteken,
werp uw waarheid om ons heen!
Lied 600, vers 1
De duisternis gaat wijken van d’eeuwenlange nacht
(naar het Oud Katholiek Gezangboek, lied 658)
Geweldige genade, hoe zoet is het geluid
dat een zondaar als mij redde.
Ik was eens verloren, maar nu ben ik gevonden,
ik was blind, maar nu kan ik zien.
Het was genade die mijn hart leerde te vrezen
en genade die mijn angsten verlichtten.
Hoe wonderlijk openbaarde zich die genade
op het uur dat ik voor het eerst geloofde.
Wij delen in het vuur
dat neerstrijkt op de hoofden,
de vonk die overspringt
op allen die geloven.
Vuurvogel van de vloed,
duif boven de Jordaan,
versterk in ons de gloed,
wakker het feestvuur aan.
Lied 249 vers 2: ‘Wij leven van de wind’
De commissie Kerk & Kunst is benieuwd naar uw ervaringen met deze tentoonstelling “van Pasen tot Pinksteren”.
Graag lezen of horen wij dan ook uw reactie via ons emailadres (kerkenkunst@pgbarneveld.nl) of via een van de commissieleden: Adriaan Plantinga, Gerda Rosenboom, Hans Boland, Jaap van Maren of Joke Tolkamp.