Hallo Allemaal,
Vandaag is het de tweede advent zondag we gaan verder met ons project.
Samen zijn we op weg naar kerst.
Elke week verschijnt hier een filmpje, gemaakt door het theater-duo ‘Schapen en zo’. Dat zijn twee meiden die heel mooi kunnen zingen en toneelspelen. In het filmpje dragen ze schapenmaskers die horen bij hun theaternaam. Laten we snel gaan kijken wat ze deze keer beleven door het filmpje te starten.
Zag jij wat ze op de stoeptegels zetten met krijt?
Ze waren aan het tellen.
En in het lied zongen ze dat wij allemaal meetellen bij God.
Daarvoor hoef je niet heel belangrijk, stoer, knap of sterk te zijn.
Bij God zijn we allemaal belangrijk!
Jij telt mee, gewoon zoals je ben.
Ook waren ze nog steeds opzoek met de kaart.
Waar zouden ze uitkomen denk jij?
Volgende week kijken we samen verder.
Het verhaal van deze zondag gaat over het lied van Maria: God maakt gewone mensen belangrijk.
Het staat in Lucas 1:26-56
Maria zingt!
Stap, stap, stap…Maria zit op de rug van een ezel.
Ze is samen met Jozef onderweg naar Bethlehem.
Daar moeten ze naartoe van de keizer.
Maria en Jozef zijn een paar dagen geleden vertrokken, en ze zijn er nog lang niet.
Maria denkt terug aan die dag, bijna negen maanden geleden, toen er iets heel bijzonders gebeurde. Iets wat ze nooit verwacht had.
Bijna negen maanden geleden stond er op een ochtend ineens zomaar iemand bij Maria in huis.
Het was geen man of vrouw, het was geen kind – het was een engel.
Een engel van God. Maria schrok vreselijk. Ze had nog nooit een engel gezien.
‘Niet bang zijn, Maria,’ zei de engel tegen haar. Zijn stem klonk vrolijk. ‘Ik heb goed nieuws voor je. Heel goed nieuws. God heeft jou uitgekozen voor iets moois. Je zult een kindje krijgen. Een jongetje. Je moet Hem Jezus noemen.’
Maria kneep haar ogen halfdicht. Wat gebeurde er allemaal?
‘En als je zoon groot is,’ ging de engel verder, ‘dan zal Hij een belangrijke man zijn. ‘Zoon van God,’ zullen de mensen Hem noemen. En dat klopt.
God zal ervoor zorgen dat jouw zoon de koning van Israël wordt. Hij zal een goede koning zijn, net als koning David vroeger. En Hij zal altijd koning blijven.’
‘Maar wacht even,’ zei Maria. ‘Hoe kan dat nou? Ik heb nog helemaal geen man. Zonder man kan ik toch geen kindje krijgen?’
‘God zelf zal ervoor zorgen dat jij een kindje krijgt,’ zei de engel.
‘Het kind zal dus ook echt de Zoon van God zijn.
‘En weet je wie er ook een kindje krijgt? Elisabet, jouw nicht!’
Maria was verbaasd. ‘Elisabet? Kreeg Elisabet een kindje? Hoe kon dat nou?
Elisabet was toch veel te oud om kinderen te krijgen? Ze was al zo oud als een oma’.
‘Ja,’ zei de engel. ‘Het is echt waar. Iedereen dacht dat Elisabet geen kinderen kon krijgen. Maar over drie maanden wordt haar zoontje geboren. God kan alles.’
Maria begreep er helemaal niks van. Maar één ding wist ze wel.
‘Ik wil God dienen,’ zei ze. ‘Dus wat u zegt, laat dat maar gebeuren.’
En toen ging de engel weg.
Maria’s leven was ineens helemaal veranderd. Wat moest ze doen? Met wie kon ze hierover praten? Wie zou er nou geloven dat er hier een engel van God in huis was geweest?
Ineens kreeg Maria een idee. Elisabet. Natuurlijk! Ze kon naar Elisabet gaan.
Snel pakte Maria haar spulletjes in.
Ze nam afscheid van haar vader en moeder. En ze ging op weg. Naar de bergen in Judea. Het was wel een week lopen.
Eindelijk was ze bij het huis van Elisabet en haar man Zacharias.
Ze duwde de deur open. ‘Elisabet!’ riep ze. ‘Elisabet, ben je daar?’
Daar kwam de oude vrouw al aanlopen. Ze had een dikke buik. Je zag meteen dat ze een kindje verwachtte.
‘Maria!’ zei ze blij, en ze sloeg haar armen om Maria heen.
‘Wat is God goed voor je! Jij bent de gelukkigste van alle vrouwen. En wat houdt God veel van het kindje dat je krijgt. Wat een eer dat je bij mij op bezoek komt. Jij wordt de moeder van mijn Heer. Zelfs mijn zoontje is blij. Hij begon heel hard te schoppen in mijn buik toen je mij riep. Wat fijn dat je er bent, lieverd. Ik moet je zoveel vertellen. Heb je dorst? Honger? Hier, neem eerst een beker water.’
Maria dronk haar beker in één keer leeg.
En toen zong ze een lied. Een lied dat ze tijdens de lange reis naar Judea bedacht had.
‘Hoera voor God, mijn redder, ik ben ontzettend blij.
Ik ben echt niet bijzonder, maar toch koos God voor mij.
God maakte mij belangrijk, al ben ik heel gewoon.
Een koning die veel macht heeft die gooit Hij van de troon.
Wanneer je naar Hem luistert, dan zorgt Hij goed voor jou,
God zorgt voor arme mensen. Hij blijft ons altijd trouw.
God zorgt voor ons, zoals Hij aan Abraham al zei.
God doet wat Hij beloofd heeft want zoveel macht heeft Hij.
God houdt zo van zijn mensen, Hij maakt een nieuw begin.
Hij is ons niet vergeten, Hij geeft ons leven zin.’
‘Prachtig!’ zei Elisabet blij. ‘Wat een mooi lied. En het is helemaal waar wat je zegt. Wat is God goed.’
Het is alweer een hele poos geleden dat Maria bij Elisabet op bezoek was. De baby van Elisabet is al een half jaar oud. En het duurt niet lang meer, dan wordt Maria’s eigen kindje geboren.
Maria zit op de ezel. Ze is samen met Jozef op weg naar Bethlehem. Ze aait over haar dikke buik. Ze kan niet wachten tot haar kleine jongetje geboren wordt…
Wat een mooi lied zong Maria in dit verhaal, vinden jullie ook niet?
Tot slot kunnen jullie ook zingen want we eindigen met het projectlied.
Misschien heb je vorige week de tekst al uitgeprint, pak die er dan maar even bij. En anders vind je hem hieronder.
Als je goed hebt geluisterd hoorde je dit lied ook al tijdens het filmpje.
Het projectlied is elke week hetzelfde. Zo oefenen we elke week, en kunnen we het met kerst vast super goed meezingen.
Ik hoop dat jullie het leuk vonden, tot de volgende keer